به گزارش مشرق، مهدی فضائلی طی یادداشتی با عنوان "چرایی سازهای ناکوک با مجلس" نوشت: به نظر نمی رسد لازم باشد موسیقی دان باشیم تا ساز ناکوک دولت و جریان سیاسی حامی او را با مجلس بفهمیم!

نگاهی کوتاه به رفتار و مواضع برخی دولتمردان و رسانه های حامی و همسو با دولت بوضوح این واقعیت را نمایان می کند. شفافتر و البته تلختر از همه اینکه رئیس‌جمهور دو قانون مصوب مجلس را ابلاغ نکرد و این نگرانی را هم بوجود آورد که پس از ابلاغ توسط خود رئیس مجلس، به بهانه های مختلف از اجرای آن نیز استنکاف شود. عجیب اینکه هیچ رسانه یا چهره سیاسی همسو با دولت و مدعی دموکراسی ککش هم نگزید!

در این باره دو نکته مهم شایان توجه است.

نخست اینکه ناسازگاری قوای مختلف با یکدیگر بصورت علنی آن هم در شرایطی که چندان نیاز به توصیف ندارد از سویی مردم را ناراحت و نگران می کند و از سوی دیگر دشمن را خرسند و امیدوار؛ لذا چنین رفتارهایی صرف نظر از اینکه مقصر کیست برای کشور زیانبار و ناصواب است.  

و نکته دوم اینکه، انگیزه این همه تلاش برای به ثمر ننشستن اقدامات و تخریب چهره و وجهه مجلس چیست؟

پاسخ به این پرسش بصورت اجمالی این است که در حال حاضر جریان اصولگرا دو قوه از قوای سه‌گانه کشور را در دست دارد.

این جریان در قوه قضائیه خوش درخشیده و به نسبت زمان سپری شده از ریاست جناب آقای رئیسی نگاه مردم به این قوه با گذشته تفاوت معنی داری کرده است.  

سند تحول قوه قضائیه که آماده اجرا گردیده است نیز این روند را انشاالله تقویت خواهد کرد.

حال اگر مردم از مجلس اصولگرا نیز تاثیرات مثبتی را در زندگی خود احساس کنند اقبال به این جریان مضاعف و شرایط برای انتخابات ۱۴۰۰ به نفع اصولگرایان تغییر فاحشی خواهد کرد و برعکس اگر چنین نتیجه ای از این مجلس حاصل نشود امکان رقابت برای جریان دولت و حامیانش آسانتر خواهد شد.

نکته دیگر آنکه موفقیت مجلس اصولگرا در حل یا کاهش مشکلات، اغراق در میزان تاثیر موانعی چون تحریم را زیر سؤال می برد و گزاره "در کشور بن بست نداریم" یا "مشکلات راه حل داخلی دارد" را تقویت می‌کند و این یعنی ضربه اساسی به ریشه یک تفکر و رویکرد باطل در کشور!

به این نکته هم  دقت کنیم که فرصت این مجلس برای ایجاد امید در مردم و چیدن ثمره آن در انتخابات ۱۴۰۰ حدود یکسال است که بخشی از آن هم به تشکیل و شروع به کار مجلس جدید سپری گردیده است.  

لذا در یک فضای ناسالم سیاسی و در رقابت های غیر منصفانه و حتی ناجوانمردانه، گذاشتن چوب لای چرخ مجلس و فضا سازی علیه آن عادی و حتی ممدوح ارزیابی می شود.

در اینجا توجه به چند باید و نباید برای مجلس ضروری است.  

یک اینکه در باره همین موضوعات با مردم صریح و صمیمی صحبت کند البته با رعایت مصالح مردم و کشور.
دوم اینکه مراقب باشد مقابله به مثل نکند!

سوم، مراقب تندروی برخی نمایندگان عصبانی، هیجان زده و عجول باشد و آنها را هر چند دشوار است مدیریت کند.

چهارم  به تلاش خود برای خدمت به مردم شتاب بیشتری بدهد.

و پنجم نقش مهم دکتر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی است که شخصا" باید جور برخی مانع تراشی ها را بدوش بکشد.

افزایش سفرهای استانی، بکارگیری برخی اقدامات خلاقانه کم معونه اما پر بازده، انسجام بخشی بیشتر به مجلس و شناسایی ظرفیت‌های جدید برای مجلس از جمله اقداماتی است که ایشان می تواند پیگیری کند.